![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/1_7.jpg?itok=Sn95H1yL)
Dolina ta jest typową dla zawietrznej części Półwyspu Jandía. Ma kształt litery U z dnem względnie płaskim; jest doliną dość głęboką i krótką, gdyż od samego jej początku -i początku szlaku- widzimy, którędy przejdziemy na drugie zbocze Półwyspu Jandía.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/7634.jpg?itok=75PzSF0y)
Jedna z botanicznych perełek Fuerteventury ma swe główne skupiska na terenie Gran Valle. Mamy na myśli gatunek Euphorbia handiensis (roślina z rodziny wilczomleczowatych). Rozpoznamy ją po wyglądzie przypominającym krępy kaktus z licznymi kolcami i odgałęzieniami od samego podłoża. Jest doskonale przystosowana do suszy i potrafi przeżyć wiele lat bez wody. Znajduje się pod ochroną, ponieważ, oprócz tego, że jest roślinnym symbolem Fuerteventury, jest to roślina zagrożona wyginięciem.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/3_8.jpg?itok=QwH9yARI)
Gran Valle było jednym z tych miejsc w Jandía, gdzie oprócz hodowli bydła istniało rolnictwo, o czym świadczą pozostałości muru. Jednak najbardziej uderzającym elementem Gran Valle jest ściana, która -z nieznanego powodu- biegnie od jednej do drugiej strony koryta rzecznego wąwozu. Miała służyć do kontrolowania stad? Oznacza granicę terenu? Nie ma odpowiedzi na pytania dotyczące tego samotnie wznoszącego się muru.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/4_7.jpg?itok=j6oAY4mr)
Ten zbiór domów z suchego kamienia, zajmujący centralny obszar środkowo-górnego odcinka wąwozu, jest z pewnością pozostałością po osadzie aborygeńskiej, przebudowanej i użytej ponownie po rekonkwiście. Po drugiej stronie zbocza wąwozu znajduje się źródło, którego obecność wyjaśnia nam istnienie osady, w zabudowaniach której możemy wyróżnić konstrukcje izby i zagrody dla zwierząt.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/5_7.jpg?itok=_nP8kQ09)
Po wejściu mamy wspaniały widok, przed naszymi oczami rozpościera się panorama plaży Cofete, jednego z ostatnich dziewiczych wybrzeży. Złe warunki do kąpieli są jedną z przyczyn, z których rejon ten zachował swój dziewiczy charakter i ustrzegł się przed turystyczną zabudową. Po naszej prawej stronie widzimy jedynie dom Wintera, Niemca eksploatującego półwysep Jandía w połowie XX wieku.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/6_8.jpg?itok=VpKsIpXM)
Wieś Cofete jest zaledwie mieszanką niskich domów, gdzie widzimy jedynie pozostałości pierwszych lokali mieszkalnych pochodzących z XIX wieku. Naszą uwagę zwracają najbardziej znajdujące się przy wejściu do wioski wapienniki wraz z nowoczesną rzeźbą, będąca hołdem dla pasterzy i ich wiernych psów rasy bardino.
![](/sites/default/files/styles/thumbnail_listados/public/resources/resources_do_not_miss/7_4.jpg?itok=xEzweGrN)
Ten cmentarz położony na samym piasku jest miejscem o szczególnym uroku, niepamięć o jego zmarłych jest na stałe zamknięta w nadmorskim piasku. To niewielkie miejsce pochówku powstało w rezultacie oddalenia Cofete od innych zamieszkałych obszarów, w okresie jego największego rozkwitu w połowie XIX wieku. Dziś stanowi metę szlaku przy plaży, której fale prawie sięgają jego murów.
- Nie pozostawiaj żadnego rodzaju śmieci w środowisku naturalnym, również niedopałków papierosów. Pozostawianie resztek jedzenia sprzyja rozmnażaniu się gryzoni i kotów, stanowiących zagrożenie dla innych gatunków.
- Nie karm zwierząt ani ich nie płosz. Jeśli zobaczysz zranione zwierzę, prosimy powiadomić służby ratunkowe, dzwoniąc pod numer 112.
- Nie zabieraj ze sobą kamieni lub innych elementów środowiska naturalnego. Nie wprowadzaj zmian do środowiska, jak np. poprzez układanie stosów z kamieni.
- Podążaj wyznaczonym szlakiem i nie wchodź do obszarów zabronionych. Wyjście poza szlak powoduje szkody w środowisku naturalnym i może stanowić zagrożenie dla Ciebie i Twoich towarzyszy.
- Weź psa na smycz. Jest to bezpieczniejsze.
- Nie hałasuj (głośna muzyka, krzyki, itd.).